Մի գարնան առավոտ,ես արթնացա և անբողջ տունը տերևների մեջ կորած էր,ես ու մայրիկս հազիվ իրար գտանք։Մենք տունը մի ձև դադարկեցինք տերևներից, հետո ես մի սենյակ գտա մեր տան մեջ և մայրիկիս հարցրեցի։
-Մամ,քո սենյակում ինչ-որ դուռ կա, այդ ի՞նչ դուռ է։
-Բալես,դա կախարդական դուռ է, որ մտնես այդտեղ կհայտնվես լռիվ ուրիշ աշխարհում։
-Հաաա,ի՞սկ կարող ես բացել տեսնեմ։
-Այո,բայց հիմա ձեռքերս զբաղված են, նարնջագույն գույնի բանալի է,գնաս բանալիների տեղը կտեսնես։
-Լավ։
Կամիլան գնաց որ բացի այդ դուռը հենց բացեց ծաղիկներով լի ճանապարհ էր։Նա որոշեց որ գիշերը գնա այդ դռան մոտ և ճանապարոհրդի այդ կախարդական աշխարհ։Արդեն գիշեր էր մութ գիշեր նա անաղմուկ գնաց այդ սենյակ։Հենց նա մտավ այդ կախարդական սենյակ ամեն ինչ ծաղկեց։Նա գնաց առաջ և տեսավ մի կին որի աչքերը կոճակներ էին այդ կինը Կամիլայի ուզածով էր անում ամեն ինչ Կամիլան էլ իրեն լավ էր զգում հետո եկավ մի օր որ այդ կինը Կամիլային ասեց աչքերդ հանի և աչքերի փողարեն կոճակ դիր Կամիլան չհամաձայնվեց փախավ իրենց տուն հետո էլի եկավ իր կեղծ մայրիկը իրեն բռնել էր և ասում էր։
-Չես կարա փաղնես ինձնից…:
Կամիլան գնաց նրանց տուն ճանապարհին մի հատ ծուղակի մեջ ընկավ այդ ծուղակից իր կեղծ մայրիկը բռնեց նրան և բաց չթողեց:Հետո նա մի ձև գնաց նրանց տուն և նրա մայրիկն ու հայրիկը չկաին նա ամեն տեղ փնտրում էր նրանց հետո նա նայեց հայելու մեջ և տեսավ նրա մայրիկի ու հայրիկի հոգին:Նա ամեն ձև փորցում էր այդ իրզ կեղծ մայրիկից վրեժ լուծել:Նրա մոտ ամեն բան հաջողվեց,նրա կեղծ մայրիկը մահացավ և նրա մայրիկը և հայրիկը հայտնվեցին: